Kentler kimliklerini birikimlerinin zenginliğinden alırlar…
Birikim varsa yazılacak çok öykü, anlatılacak çok şey, gezilecek çok yer vardır…
Yaşam kültür ve sanatla bütünleşince birer markaya dönüşür aynı zamanda…
Sanatın temelini oluşturan kültürel bakış açısı , farklılıkları yorumlama yetisi silinmez izler ile bu birikimleri kimliğe dönüştürür…
Bunu yazılı kaynaklarda görmek mümkün, sanatsal yapılarda görmek mümkün, kültürel faaliyetlerde görmek mümkün…
Yaşamı şekillendiren her adımda vazgeçilemez tutkular bırakır…
İşte Akçaabat’ta böylesine birikimleri olan bir yer.. Bir kasaba, bir ilçe bana göre bir kent…
Dün akşam “Akçaabat’ta Spor” sohbeti vardı Erol Günaydın Sanat Merkezi’nde…
Akçaabat Belediyesi’nin önderlik ettiği ve “Anılarda Akçaabat” projesinin ilk söyleşisi, sohbet toplantısında bir kere daha bu birikimin kuşaklar arasında nasıl izler bıraktığını , nasıl anılar yeşerttiğini gördüm.
Bir kez daha Akçaabat sevdam yeşerdi… Benim nasıl bir Akçaabat sevdalısı olduğumu herkes bilir… Sergilerim de görmek isteyen görür görmek istemeyenede sözüm yok…
Bu sevda kuşaklar çatışmasından öte kuşaklar buluşmasının tatlı anılarıyla bir kez daha pekişti… Mutluluğum zirve yaptı… Haklılığımdan öte farklılığımızın zenginliğinde, yüreklerin aynı sevgi etrafında buluştuğuna tanık oldum…
Akçaabat Sebatspor bu kentin marka değerlerinden biri… Tütünspor da öyle… Bu kadar spor ile yaşayan bir başka ilçenin olduğuna inanmıyorum… Herkesin geçmişinde mutlaka bir spor anısı var… Futbol, voleybol, basketbol, boks, hentbol, atletizm vs vs….
Var ki bu zenginliğin yeşerdiği mekanlar birer anı defteri gibi sayfalara sığmıyor… Anlatıyacak ne çok şey varmış…
“Beni bıraksanız haftalarca anlatırım bitmez ki benim anılarım.” diyen sevgili Baykal Kazancıoğlu abimiz 76 yaşın en güzel anılarını burada, Akçaabat’ta yaşadığını anlatmak istedi… Heyecanını yüzündeki tebessümden anlamamak mümkün değil. Anlatırken yeniden yaşıyor… Gücü yetse yazdığı şiirdeki gibi anıların gizlendiği sokaklarda, tarlalarda, futbol sahalarında, patikalarda yeniden koşacak…
Konuşmacıların heyecanını konuşmalarından hissediyorsunuz… Keşke diyorlar o günlere yeniden dönebilsek…
Bakanımız Faruk Özak’ın mizah dolu anılarını duyduk… Kaptanlarımız Yavuz Şahin’in, Vedat Durna’nın, Arif Özcan’ın, Alper Boğuşlu’nun, Hikmet Öksüz’ün söyleyecek çok şeyleri vardı ama söyleyebildiklerini söylediler…
Hasan Değirmenci’nin, milli gururumuz Selçuk Aydın’ın boks anılarını dinlerken serzenişlerinden yeşerttikleri zaferlere tanık olduk…
Osman Kalyoncu Hocamın Tütünspor’un gerçeklerini seslendirmesini not düştük…
Salonda duyarlı ve dikkatli yüzlerin istekli ve meraklı bakışlarını seyrettik…
Kısacası yine güzel bir gece yaşadık…
Akçaabat için vazgeçilmez güzelliklerden biriydi…
Markaların nasıl biriktiğine tanık olduk…
Dilerdim ki yolu Akçaabat’tan geçen herkes orada olsaydı… Olmadı… Olmalıydı aslında…
Biraz duyarsızlık beni üzse de duymasını bilmeyenlere söyleyecek söz bulamıyorum…
Akçaabat ilkini başardı… Anılara güzel bir yelken açtı… Belli ki yarın daha geniş katılımlarla daha zengin anılar biriktireceğiz…
Anılarda Akçaabat yeni sayfalar, yeni belgeseller ve yeni kitaplar bırakacak yarınlara…
Emeği geçenleri kutluyorum…
Ne mutlu ki Akçaabatlıyım!…
